Pesto, rukola i łosoś – prosto i pysznie

Pesto – uwielbiam pesto. Na blogu przewijało się w wielu wersjach od budżetowej z pietruszki i nerkowców, przez eksperymenty z natką rzodkiewki (na warsztatach) do wersji obecnie ostatecznej – w super klasycznym składzie – bazylia, orzeski pini, czosnek i parmezan i oliwa oczywiście.

Zasady przygotowania pesto doskonałego

Jeżeli chodzi o proporcje, to cóż każdy lubi coś innego, ale jest kilka zasad, których warto przetrzegać.

Po pierwsze, dużo albo jeszcze więcej bazylii – to jej liście mają być głównym składnikiem pesto! Ja wolę obrywać listki z łodyżek bo takie pesto „samolistkowe” smakuje mi bardziej.

Po drugie,  orzeszki pini muszą być podprażone i wystudzone, wcale ich dużo nie potrzeba, pesto będzie „bierze” orzechowy smak również z sera.

Po trzecie, ser – parmezan świeżo tarty, nie w blenderze ale na tarce – tak mi też najbardziej smakuje.

Po czwarte, czosnek – do niedawna uważałam, że musi być stostowany na patelni albo upieczony w piekarniku, teraz uważam, że jeżeli na dwie doniczki bazylii starte zostaną dwa ząbki to smak będzie a posmak w ustach nie będzie zostawał.

Po piąte, oliwa – wcale nie ta najbardziej wytrawna, jednak koniecznie dobrej jakości – ilość zależy od tego czy a) będziemy dodawali pesto od razu do makaronu, czy przechowywali w lodówce (wtedy warto użyć więcej oliwy), b) czy makaron albo danie będzie już zawierało w sobie oliwę – trzeba wtedy uważać, żeby pesto było kremowe, ale uczyniło dania zbyt tłustym.

Na zdjęciu jest makaron z pesto i rukolą – rukolę dodajemy do gorącego makaronu, mieszamy razem z pesto. To bardzo smaczny dodatek, warto tylko zwrócić uwagę na to by dodawać do makaronu młode, delikatne listki (najlepiej albo używać rukoli z doniczki albo włoskiej – dzięki temu listki nie będą twarde). 

Na koniec dodatek smażonego na oliwie filetu z łososia (atlantycki, wypływany, ja jem bez skóry, bo nie lubię nawet takiej chrupiącej) i pokrojonych pomidorków koktajlowych