Onati dzień 1

Onati fot. D.Szymborska

Onati dzień 1

Tu się nic nie zmieniło. 10 lat temu rynek pustoszał i zapełniał się ludźmi w porach znanych tylko mieszkańcom. Dzieci brykały między stolikami, dorośli je pozdrawiali, brali na ręce znając wszystkie maluchy. Sklepy zamykano w porach siesty, mimo klimatu dalekiego od śródziemnomorskiego. Restauracje specjalizowały się np. w smażonych kalmarach serwowanych tylko raz w tygodniu, albo w innych pysznościach. Baskijki noszą podobne fryzury krótko z przodu a długo z tyłu. Baskowie chodzą w sportowych ciuchach. W piątki na rynku odbywają się ciche manifestacje, na które nikt specjalnie nie zwraca uwagi, oprócz oczywiście tych, którzy biorą w nich udział. Na murach jest duż graffiti. Niektóre bary część swojego utargu przekazują dla „więźniów politycznych” czyli członków ETA. W mieście jest kilkanaście societadów, które działają od kilku pokoleń. Tak w skrócie można przedstawić „moje” Onati.

Onati fot. D.Szymborska

Manifestacja w  Onati fot. D.Szymborska

Obiad w tawernie słynącej z smażonych rybek, do tego krokiety i sałatka. Wszystko proste. Zasada jest taka, że tutaj używa się naturalnych produktów. Nie potrzeba zbyt wiele by dostać gwiazdkę Micheline. Tutaj widziałam już jedną naklejkę na restauracji co najmniej zwyczajnej bez wysokich cen.

Plato combinado fot. D.Szymborska

Co do treningu, to nie mam się czym pochwalić bo cały dzień przegadałam z przyjaciółmi. Było o czym bo nie widzieliśmy się długo. Za to jak zwykle coś na wsi się działo. Tym razem to festiwal piwa i jedzenia po to by zbierać na klub sportowy Alona Medne. Menu oczywiście tylko w Euskera, natomiast piwo różne. 

Jedzenie bardzo proste, takie jak na piknikach. Tylko domowe. Kurczak pyszny, szaszłyki wyborne, a co kiełbasek pure robione z ziemniaków a nie z proszku.

Taka była kolacja przy długim stole, we wsi/miasteczku mieszka około 11tys osób, wszyscy (prawie) się znają. Mój zeszłotygodniowy bieg był szeroko komentowany. Przegrałam z zawodowymi biegaczkami. Gdy dopytywałam się o to, dlaczego taki dziwny dystans. Wszyscy wydawali się bardzo zaskoczeni. Przecież od 10 lat biegają właśnie do tego momentu a potem zawracają.