Biegowy podryw czyli drugi dzień w Barcelonie

Mistzyni selfie...albo palma albo ja!

Tu się można wyspać i pobiegać o świcie. Słońce pojawia się parę chwil po ósmej. Ma to swoje złe i dobre strony, dobra to, ta, że można się wyspać, gorsza (ale nie zła), że po porannym bieganiu mniej dnia zostaje.

Bieganie promenadą w Barcelonie to tak naprawdę robienie pętelek pomiędzy dwoma hotelami. Brzmi banalnie, ale jakoś tak tutaj jest, że nikt sobie nie truchta wszyscy gonią. Zawyżają poziom. Nie można sobie ot tak truchtać, to obciachowe, trzeba biegać, przez duże B! Super motywujące, bo wróciłam zganiana z treningu.

Rozgrzewka w takim miejscu - coś cudownego fot. D.Szymborska

Taki grudzień to ja lubię! fot. D.Szymborska

Pięknie, cudownie i treningowo! fot. D.Szymborska

Dziś biegowy podryw w dwóch odsłonach, pierwsza – o widzę, że nie jesteś stąd – spostrzegawczy Hiszpan zaczyna rozmowę w czasie biegu. Pewno, że można to zobaczyć jak biegłam w bluzeczce z Berlina. Niezrażony nawija dalej….

Chwilę później, gdy ten od bluzeczki pobiegł robić pompki na plaży, kolejny zaczyna gadkę. Widzę, że nie masz zegarka, to możemy biec obok siebie to będę ci mówił jakie mamy tempo….rzeczywiście zapomniałam zegarka, owszem ubrałam pasek do mierzenia HR, w widzie zorientowałam się, że nie mam nic na ręce, nie chciałam wracać, robić hałasu.

Ach ci Hiszpanie, pomysłowi, podrywający, pojawiają się i znikają…..a uśmiech na twarzy zostaje….

A teraz, teraz to trzeba coś zjeść….bo właśnie na tym wakacje polegają, żeby trenować, jeść i zwiedzać….

Uwielbiam takie widoki - trasa od tego hotelu po lewej do tego co był na poprzednim zdjęciu....i to wcale daleko nie jest! fot. D.Szymborska

Szkoda, że niewakacyjnie życie nie jest aż tak proste….