Odległości – zmiana postrzegania

Odległości fot. D.Szymborska

Kiedyś czekałam 20 minut na autobus, miałam do przejechania mniej 2km. Innym razem jadąc metrem przez 45 minut z przesiadkami twierdziłam, że połączenie jest świetne i zupełnie nie męczące. Teraz na odległość patrzę jeszcze inaczej. 8km  - do przejścia, 20km do przebiegnięcia i tak dalej.

Co ciekawe wszystko zależy od miejsca w którym jestem. Złapałam się na tym, dziś gdy będąc na Śląsku podjechałam autem, przejechałam 2.7km i zaparkowałam. Wszystko zajęło mi sporo czasu bo ciężko było znaleźć wolne miejsce. Śmiesznie. W Warszawie w ogóle bym nie wsiadła do auta, przecież można się przejść.

Wniosek – wszystko zależy od miejsca w którym się znajduje, postrzegam odległość jak lokalsi. W Warszawie 2km to blisko, w Gliwicach to daleko, w Londynie to znaczy dwa przystanki metra…

Odkąd biegam odległości stały się mniejsze, lepiej też je rozumiem, wiem ile jestem w stanie przebiec w jakim czasie, ile przejść wreszcie nigdy nie czekam tyle co kiedyś na przystanku by przejechać 4 minuty tramwajem.

Myślę, że punktem zwrotnym było zarejestrowanie kilkudziesięciu biegów a telefonowej aplikacji, przekroczenie magicznej liczby 1000K.

Wniosek, wygodne buty się przydają, bo przecież można duuużo przejść!