Biegacz fashionista – czapki na jesień i zimę

Czapki - zadanie znajdź jedną, która nie nadaje się do biegania? fot. D.Szymborska

Buty, czapki i torebki. Jedynie te trzecie to niebiegowe. Uwielbiam!

Czapka dla biegacza to ważna sprawa. Wiadomo, że od głowy najbardziej się marznie, wiadomo, też że to żadna przyjemność przez dwie i półgodziny długiego wybiegania wyglądać jak idiota nie cieszy nikogo. W czapce ma być nam ładnie, wygodnie, ciepło. Wbrew pozorom te trzy punkty, żeby były spełnione razem to nie jest takie proste. Ładnie – wiadomo rzecz gustu. Wygodnie – i tutaj zaczyna się wybieranie czapki – spadające na oczy – odpadają, zbyt bardzo obciskające głowę również się nie nadają, takie, które stanowią mokry/zimny kompres tym bardziej skreślamy z listy. Ciepłe – o tutaj to się zaczyna dziać – tak samo nie wskazane jest przegrzewanie naszego organizmu, dlatego odpuśćmy sobie super ciepłą czapkę, która owszem na spacer nadaje się świetnie ale na trening już nie. Z czapkami do biegania jest podobnie jak z kurtkami – ma nie uwierać, być lekka, i nie mamy się zapacać na śmierć, dlatego materiały oddychające bardzo mile widziane.

Moja kolekcja to czapki z kilku sezonów. Dobra wiadomość jest taka, że żadnej biegowej czapki nie wyrzuciłam dlatego, że mi się zniszczyła od częstego prania. Zła wiadomość jest taka, że udaje mi się je gubić (czasem znajduję, ale w większości przypadków pozostają zaginione w akcji).

To po kolei. Od lewej, od góry:

Czapka biegowa NIKE – kiedyś miała elementy odblaskowe ale się sprały, ma specjalną dziurkę na koński kucyk (nigdy jej nie używałam więc nie wiem czy ten patent działa). Czapka na zawody przy minusowych temperaturach albo na wybiegania przy „zerze”. Oddychająca, jeżeli chodzi o to jak się w niej wygląda – to delikatnie rzecz ujmując – szału nie ma.

YAMA – czarna z polarem, windstopertem i czymś tam jeszcze. Super czapka na naprawdę mroźne dni. Izoluje ale nie powoduje zapocenia głowy, oddychająca. Kształtem przypomina czepek, dlatego też tak się w niej wygląda – od neopranowy czepek na głowie biegacza. Biegałam w niej przy minus 18 stopniach i było komfortowo, jednak zdjęć w niej to nie lubię pokazywać!

QUICKSILVER – z kościotrupem. Czapka narciarska, która nadaje się na krótkie przebieżki zimą. Zaletą jej jest szałowy wygląd (mój) w niej. Niedzielne wybieganie w lesie w tempie konwersacyjnym przy umiarkowanym mrozie – idealna czapka!

Polarowa z Chomiczówki – dawali w pakiecie startowym. Bardzo ją lubię to czapka – komin. Z reguły reklamówki, gadżety są bardzo złej jakości, tutaj było inaczej – prana wiele razy spisuje się świetnie. Wadą jest kolor – do niczego nie pasuje ale w głowę ciepło, polar dobrej jakości.

THE NORTH FACE – czapka do zadań specjalnych, biegałam w niej w Pieninach i Dolomitach – super. Oddychająca i grzejąca, do tego co bardzo ważne w przypadku wyjazdów i prania ręcznego – wysycha w mig! Pomimo, tego, że wykonana jest z cienkiego polaru „grzeje” dość dobrze, co ważne nie przemaka – nie wiem jakie membrany ma ale działają super! Pomimo, że to sportowa czapka to jest twarzowa!

SALOMON – cóż mój nowy nabytek, jeszcze niśmigana ale sądząc po wykończeniu polarowym w środku będzie na duże mrozy. Narciarska czapka, więc myślę, że spokojne wybieganie przy dużym mrozie nie będzie problemem. Wygląd – SZAŁOWY

No name niebieska – czapka, którą nie wiem skąd mam. Kolor straszny, fason też nie najlepszy ale świetna. Wykonana tylko ze sztucznych materiałów, szybko schnie, moja ulubiona na bieganie przy temperaturach około zerowych.

ADIDAS – czapka, która średnio nadaje się do biegania, w sklepie wydawała się OK, taka na jesień, praktyczna. Cóż okazuje się, że po 2 kilometrach wyglądam w niej jak smerf, trzeba poprawiać ją na głowie – coś czego nie cierpię w czasie treningu.

BARTS – w tym się nie biega!!! Takie czapki naprawdę się nie nadają na trening – owszem ślicznie w takiej można wyglądać ale ani nie stanowi ochrony przed wiatrem, deszczem. Nie trzyma się na głowie, pompon skacze. Nie wszystko co mamy w szafie nadaje się na trening! Bo co innego na spacer….