Szybkowar jaskiniowców czyli prażonka jurajska

Prażonka jurajska z ziemniakami pieczonymi w gęsim tłuszczu fot. D.Szymborska

To jedno z tych dań co „robi się samo”, trzeba mieć tylko (albo aż) ognisko. Trzeba też być w posiadaniu specjalnego garnka – takiego, który można szczelnie zamknąć. Reszta produktów to warzywa, boczek, kiełbasa i przyprawy. Taki szybkowar tyle, że w wersji jurajskiej. Myślę, że do zastosowania również w innych miejscach!

Przygotowanie wymaga rozpalenia ogniska! Zatem harcerskie umiejętności będą premiowane, krzesanie ognia mile widziane! Żadne podpałki i inne chemiczne usprawniacze grillowe się nie nadają – to ma być ognisko.

Do ogniska wkładamy garnek – musi być szczelnie zamknięty bo to nasz „jaskiniowy szybkowar”. A do garnka pakujemy: pokrojone (i obrane ze skóry) warzywa: marchewkę, ziemniaki, buraki, cebulę. Dodajemy boczek i kiełbasę. Doprawiamy, a na sam wierzch układamy liście kapusty. Jest dużo różnych wersji prażonek, takie z dodatkowym tłuszczem, z podsmażonym boczkiem, większa ilością kapusty. Wersja jurajska jest bardzo tłusta, ale za to bez glutenu!

Ognisko, specjalny garnek i prażonka w środku fot. D.Szymborska

Znawcy serwują prażonkę z maślanką lub kefirem, niektórzy piją do niej piwo. Z grzańcem też by się komponowała. Zatem dla każdego coś dobrego!

Czas pieczenia zależy:

a) od szczelności garnka a bardziej jego przykrywki 

b) od tego jak tłusto chcemy jeść. 

Ja jestem za mniej tłustym jedzeniem, ale niektórzy już po 40 minutach wyciągają garnek z ogniska!

Gotowa prażonka jurajska fot. D.Szymborska

Pierwszą prażonkę jurajską jadłam w Hotelu Poziom511 w Ogrodzieńcu, przygotowywał ją kucharz Marek Mocny.