IV On The Run – bieganie nie dla wyniku, bezsens?

Druga Kasia z KGB spóźniła się na pamiątkowe zdjęcie przed startem

KAŻDY biega, żeby mieć nową życiówkę. KAŻDA osoba marzy o lepszym czasie. KAŻDY, kto startuje w zawodach robi to po to, by się ścigać. KAŻDE zawody to sprawdzian. KAŻDY start to wielkie wyzwanie.

KAŻDY to taki nieuprawniony kwantyfikator. Bo KAŻDY startuje z innego powodu i KAŻDY powód jest dobry.

Są zawody do których się przygotowuje, pod które mam przygotowany plan treningowy i są też takie w których startuje po to by:

·      Nacieszyć się trasą. (to dotyczy min On The Run – nie biegam po ciemku w Łazienkach, i to jest mojej comiesięczne spotkanie z wściekłymi łabędziami (wczoraj dawały znać, że za biegaczami to nie przepadają), ciemnymi alejkami). Gdy startuję dla wyniki to…nie zauważam tego co na około, jestem skoncentrowana na trasie, każdym kroku,

·      Spotkać z przyjaciółkami i znajomymi. Treningi treningami, ale fajnie tak się spotkać na zawodach. Ze startu na start podnosimy prędkość konwersacyjną, bo przecież nigdy za dużo plotek,

·      Poczuć atmosferę zawodów. Nawet najlepszy trening nie daje takich emocji jak nawet najmniejsze zawody. Jest odliczanie do startu, jest ta lekka nerwowość (nie moja gdy się nie ścigam), potem ten dźwięk – wielu stóp biegnących albo po trawie, piachu czy asfalcie. Gdy jest się z przodu stawki jest cisza i koncentracja, gdy stawkę się zamyka jest harmider i walka o każdy krok.

·      Potrenować. Kiedyś jak czytała, że ktoś idzie na zawody żeby potrenować, to stukałam się w czoło. Wydać kasę, stracić masę czasu TYLKO po to by potrenować?! Teraz po wielu treningowych startach uważam, że zawody potrafią być super treningiem. Kilka tygodni temu biegłam PZU Półmaraton Warszawski, treningowo. I co? I to się nazywa dłuższe wybieganie, które się nie dłuży. Do tego nie trzeba swojej wody nosić, jest kogo gonić, jest z kim pogadać. 20K po lesie może być nudne, męczące (ale i lepsze dla kolan i stawów), a 21K po mieście z bandą biegaczy to czysta frajda!

·      Dobrze się bawić. Jak na razie startując od wielu lat to mam 3 złe wspomnienia biegowe. Bieg przełajowy z niedomierzoną trasą, oszukującymi ludźmi i brakiem pudła z tego powodu, bieg, którego według organizatorów nie ukończyłam bo przebiegłam o 800m za mało – cóż nie przewidziałam, że bieg na 5K może mieć 5.8 a według innych GPS nawet ponad 6K, wreszcie bieg na którym brakowało wody i były rozjechane koty. Trzy wpadki na tyle lat biegania, co oznacza, że zapisując się na bieg na 99% będę się dobrze bawić!

Wczoraj wieczorem, była cudowna atmosfera, ja się świetnie bawiłam, zrobiłam krótki ale przyjemny trening, spotkałam się ze znajomymi.

Przed startem, ślicznie, wiosennie i ten księżyc....fot. D.Szymborska

Folijka, medal i kwiatek (w doniczce) moje miejsce to 11 w K30  fot. D.Szymborska

Jak tylko rozpakowałam prezenty to stwierdziłam, że takim pudełkiem to będę szpanować w bibliotece,
 jakkolwiek kujońsko to zabrzmiało to bardzo się z niego cieszę! fot. D.Szymborska

A o pikniku biegowo urodzinowym to jeszcze napiszę, tak samo jak o cudownym zestawie do bento – różowym oczywiście. Asia i dwie Kasie jesteście cudowne, a wino izraelskie to temat na jeszcze jeden post….