GP Żoliborza 10km – CYTADELA

Start fot. T.

Miałam biec tylko piątkę, ale….no właśnie przecież nie trzeba się ścigać, zawody mogą też być fajniejszym treningiem, w lepszej atmosferze. I jeszcze ta kwestia medali – 5, 10 i 15. Dwa już mam…więc pewno 15 też w czerwcu pobiegnę. A dziś było ciekawie. Żoliborz zaskakuje z jednej strony śliczne domki, zadbane ogródki, okna w dachu a 600 metrów dalej wysoki familok z komórkami na węgiel i menelami w każdym wieku. Była wódka, było sikanie pod garażem i okrzyki (tych młodszych), że będą w GoPRO. Ano będą. Bo dziś biegłam z kamerką. Dziś będzie o samym biegu a jutro o leginsach w których biegłam, bo pierwszy raz w czasie biegu słyszałam hasła „biegnę za twoją pupą i staram się cię nie zgubić” (zgubił), albo „jaki śliczny tyłek postaram się nadążać” (nie nadążył). Przypomina mi się znajomy M. opowiadał (jest grubo po siedemdziesiątce), że w czasie maratonu wypatruje ładną „pupę”, robi wszystko by ją przegonić, potem szuka kolejnej i tak biega maratony na 3.30…dobrze, że są szybkie panie bo M. ma dużo motywacji.

Zaraz po starcie z GoPRO fot. T.

Podbieg razy trzy fot. T.

Bieg 3 pętlowy. Oj nie przepadam za takimi kółeczkami, tutaj przynajmniej na trasie dużo się działo. Oprócz meneli – kibiców, były zbiegi po schodach (takich co to co metr schodek w dół), podbieg po ścieżce, zbieg kostką brukową, asfalt przy drogie szybkiego ruchu. Jednym słowem prawie wszystkie możliwe nawierzchnie! Trasa naprawdę wymagająca więc zwycięzcom z dobrymi czasami należą się ogromne gratulacje bo nie łatwo było szybko pobiec.

Ciacho na mecie fot. T.

Dwa już mam fot. D.Szymborska