Węgle z rana czyli węglowodanowe śniadanie przed treningiem

Węgle, węgle i jeszcze raz węgle - fot. D.Szymborska

Leniwa niedziela to nie będzie, za to wyspana jestem! Dziś rower. Albo jak mówią niektórzy triathloniści – opalanie „na kreskę”.

Trenowanie latem, ma wiele zalet ale wadą jest idiotyczna opalenizna. Taka „od bluzeczki i spodenek kolarskich” – czyli właśnie ta kreska. Potem na basenie to tak śmiesznie wygląda. Trudno, można używać kremów z większym filtrem to efekt „kreski” będzie mniejszy, choć przy dłuższym treningu i tak się tak spocimy, że krem spłynie.

Śniadanie węglowodanowe w moim wydaniu to: bułka pszenna (czasem sięgam po gluten i nie czuje się z tego powodu jakoś gorzej, bo na dietę bezglutenową przeszłam po to by schudnąć a nie z innych zdrowotnych przesłanek), miód (mnie nie uczula), banan (tak, tak mil jedzeniowych to on dużo „nastukał”).

Do tego jeszcze mała porcja kofeiny w postaci kawy z ekspresu i mój organizm dostał paliwo!

Jeszcze tylko izotonik do bidonu i trzeba się pośpieszyć bo energia zjedzona zacznie się uwalniać!

Ostatnio coraz więcej i z coraz większą radością jeżdżę na rowerze. Odkrywam szosę. Niby to drugi sezon, ale w zeszłym to bardziej się oswajałam z rowerem, zaprzyjaźniałam, a teraz jesteśmy już dobrymi znajomymi!

Dalej nie jestem miłośniczką jazdy w ruchu ulicznym, ale inaczej się nie da! Pewno, że można ćwiczyć na trenażerze, tylko to nie to samo! To świetne rozwiązanie na zimę, ulewny deszcz itp. ale nic jeszcze przyjemniej jest jeździć w słońcu po pięknych miejscach. Może i nie za bardzo się im przyglądam, starając się nie wjeżdżać w dziury i koncentrując na ustawieniach przerzutek, ale i tak jest wiatr, jestem ja i droga i kilometry, których przybywa!

Jak ten czas leci, w zeszłym tygodniu po szalonym weekendzie o 9 to już miałam pakiet startowy w Krokowej odebrany (RELACJA TUTAJ), a dziś biorę nowy bidon i zmykam….