Biegaczu zmień trasę i upiecz ciasteczko!

To wewnętrzny głos mówi - biegnij jak zawsze, ale nie zawsze trzeba go słuchać fot. D.Szymborska

Czytałam kiedyś poradnik dla biegaczy w którym było napisane żeby nie biegać zawsze tą samą trasą. Argumenty przeciw znanej drodze były takie: rutyna, zamulanie nóg, brak rozwoju. Książkę miałam w rękach dawno.

Dziś zaspałam na poranne bieganie w lesie – cóż jak się późno kładzie spać to taki efekt, zatem z braku lasu została ścieżka pod domem. Do tego przypętał się ból kolana. Zamiast w prawo pobiegłam w lewo.

Trudno o prostsze urozmaicenie treningu! Zapomniałam o pobolewającym kolanie, czułam się jakbym biegała w nowym miejscu. Co za widoki! Zupełnie inna trasa. A wystarczyło pobiec „pod prąd” w stosunku do tego co biegam normalnie.

Kto uważa, że to śmieszna rada, może już dziś wieczorem wyjść na swoje „normalne” bieganie, tylko MUSI wystartować w przeciwnym kierunku niż zawsze. Gwarantuję dużo większą radość z treningu, uśmiech i zupełnie nowe widoki!

Jak się biega samemu to takie zdjęcia się robi.... 

Wystarczy się odwrócić by się zachwycić nieznanym....fot. D.Szymborska

Znana trasa przydaje się do robienia rytmów – mamy wszystko pomierzone i pamiętamy, że „od tej latarni do znaku drogowego jest 100m, a od bramy do zakrętu 75” itp. A reszta staje się straszną rutyną.

Takie truchtanie zawsze tego samego prowadzi do zmęczenie, znudzenia i zabiera radość treningu. Niestety o tym się zapomina. Potem człowiek wychodzi na trening i powtarza, jak konik swoją trasę – od – do.

A ciasteczko w ramach nagrody każdemu się przyda. Przepis Mariety Mareckiej, która uczyła nas jak piec w czasie warsztatów – Śliwka Kalifornijska w wiosennym menu.

W miarę dietetyczne ciacho z niedietetycznymi lodami i musem fot. D.Szymborska

Składniki:

·      ½ szklanki płatków owsianych,

·      ½ szklanki płatków jęczmiennych,

·      ½ szklanki płatków żytnich,

·      ½ szklanki płatków pszennych pełnoziarnistych,

·      1 łyżka siemienia lnianego,

·      1 łyżeczka pasty z wanilii,

·      1 łyżeczka cynamonu,

·      ½ łyżeczki sody,

·      suszone śliwki kalifornijskie – 20 sztuk,

·      1 szklanka wody,

·      1 łyżka masła,

·      4 łyżki miodu,

·      75g obranych migdałów.

Przygotowanie:

Płatki zmiksować, śliwki zalać wodą aż zmiękną – wodę zachować. Zmiksować płatki, migdały, siemię, sodę, cynamon, miód. W garnku podgrzać wodę ze śliwek, dodać masła, następnie wlać do masy płatkowej, wymieszać. Piekarnik nagrzać do 190 stopni. Wyłożyć blachę do pieczenia pergaminem, uformować ciasteczka i piec około 10 minut, obrócić i piec z drugiej strony przez kolejne 4 minuty. Można podawać z domowymi lodami bananowymi i musem czekoladowym, ale wtedy robi się dużo mniej dietetycznie!