Elemental Tri Series – OLSZTYN 2015 - relacja

Nie ogarnęłam kwestii zdjęcia przed starem w piance to mam takie już na mecie fot. T.

3.15 – nie zaśpię

3.30 – jeszcze budzik nie dzwoni

4.00 – nie zaspałam!

4.38 – już w aucie (śpię na fotelu pasażera)

7.12 – odbieram pakiet startowy w Olsztynie wieje, na niebie burzowe chmury, jestem ubrana w: trisuit, t-shirt, bluzę z kapturem, wiatrówkę, długie spodnie, skarpetki... jest mi zimno

8.37 – skręcony rower, zaprowadzony do strefy zmian, wszystko poukładane tak żeby jak najszybciej „się ogarnąć” po wyjściu z wody, coraz silniejszy wiatr, zimno

9.30 – odprawa – organizator szybko informuje, do której bojki płynąć

9.45 – jestem już w piance i klapkach, mam na głowie dwa czepki, trzęsę się z zimna i szczękam zębami

9.58 – wchodzimy po schodkach do wody, teraz to mogłabym nerkę oddać – czuję jakbym się zanurzyła w lodowej kąpieli

10.00 – fale mają 50cm wysokości, niby mam 170 wzrostu ale w wodzie jestem na płasko więc wydają mi się wysokie, START, płynę a bardziej się poruszam, na szczęście fale rzadko mnie zakrywają

10.05 -  już biegnę po piachu, zdejmuję pół pianki i biegnę po betonie (nie ma „dywanu”) nie wiem czy zęby szczękają mi z zimna czy dlatego, że tak się „odbijam” od podłoża

10.07 – ogarniam strefę zmian, niczego nie zapominam, biegnę do żółtej belki i ruszam rowerem

XXXX – troszkę tracę rachubę czasu, bardzo wieje, z naprzeciwka jadą dwa peletony, w drugim chłopak zalicza kraksę, przystaję żeby zobaczyć jak mogę pomóc, widzę nabiegającego ratownika medycznego, jadę dalej, jest zimno i tak wieje, że czuję jak mój rower przesuwa się w bok, na trasie nie ma oznaczeń kilometrów, jadę tak jak myślę, że powinnam

XXXX – po trzech nawrotkach i jednym rondku, podjeżdżam do strefy zmian, tym razem nie ma namalowanej belki jest za to gwiżdżący sędzia, udaje mi się zatrzymać w dobrym miejscu, powiesić rower, zmienić buty i zdjąć kask, w rękę ulubiony izotonik i nareszcie mogę biec

XXXX- na trasie biegowej nie ma oznaczeń kilometrów, nie wiem ile jeszcze mi brakuje do mety, biegnę szybko ale z małym zapasem żeby się nie okazało, że na metę będę wchodzić raźnym krokiem, słyszę jeszcze 200 metrów, długa a bardziej zakęty i wbiegam na metę

XXXX – z medalem na szyi proszę pozuję do zdjęcia, sesja zdjęciowa trwa 8 sekund bo tak mi zimno

XXXX – już przebrana siedzę nad pyszną zupą rybną i czekam na to kiedy będę mogła odebrać rzeczy ze strefy zmian i pojechać do domu

Trasa rowerowa - już koniec fot. T.

Wybiegam fot. T

MEEETA! będzie cieplej!!!! fot. T.

Taki dziś był ranek i przedpołudnie. Intensywne, stresujące a przede wszystkim zimne. Z zeszłego roku zapamiętałam świetną organizację imprezy, to tutaj debiutowałam (RELACJA), w tym roku przeszkadzał mi brak oznaczonych kilometrów. Bo o pogodę i fale to nie mogę przecież mieć do organizatorów pretensji. Chciałabym żeby przyszłoroczny start był na tej samej trasie, wtedy mogłabym porównać swoje wyniki.

Dzisiejszy medal fot. D.Szymborska

A teraz rozglądnę się za jakąś suplementacją….dystans krótki a głód duży, a zupę rybną dawno jadałam….